Kosta Boda glaskunstenaar Kjell Engman
Kjell Engman komt uit een familie van muzikanten en hij heeft ook een achtergrond als professioneel rockmuzikant, voornamelijk als gitarist. Zijn muzikale erfenis komt naar voren in zijn glaskunst, niet alleen door zijn bekende glasinstrumenten, maar ook in het muzikale, dansende gevoel en de levensvreugde die veel van zijn objecten en figuren uitstralen. Engman werkt ook met muziek in de werelden die hij creëert in zijn installaties, waarvoor hij soundtracks componeert die deel uitmaken van de totale ervaring.
"Ik ben gepassioneerd door de grotere context, het geheel," zegt Engman. "Ik hou ervan om werelden te creëren met decors, geluidstapijten, licht en andere effecten, zelfs geur, om een stemming en acties op te bouwen. Ik zie mijn installaties als films zonder dialoog - alsof ik de regisseur ben en de glazen figuren mijn acteurs, mijn kunstenaars. Ik wil de kijkers uitnodigen voor een multisensoriële ervaring, hun creativiteit stimuleren en hen uitnodigen om verschillende interpretaties te maken."
Kjell Engman werd geboren in Stockholm en studeerde aan de University of Arts, Crafts & Design en aan de beroemde, trendsettende Pilchuck Glass School buiten Seattle, Washington in het noordwesten van de Stille Oceaan. Sinds 1978 is hij actief als glaskunstenaar en ontwerper bij Kosta Boda. Engman woont nu op Öland en pendelt naar zijn atelier in Kosta. Al vele jaren organiseert hij populaire zomerinstallaties, of "glasvoorstellingen" zoals hij het zelf zegt, in Ekerums Konsthall op Öland.
De glaskunst van Kjell Engman wordt gekenmerkt door felle kleuren, royale en speelse vormen en de constante aanwezigheid van eigenzinnigheid en humor. Naast muziek en instrumenten wordt zijn glaskunst bevolkt door dieren, natuur en symbolen uit het dagelijks leven en uit het bewuste en onderbewuste. Een levensbevestigende overvloed aan vreugde kan worden beschouwd als een thema door zijn veelzijdige uitingen als glaskunstenaar.
"Voor mij is het glas de pen om mijn verhalen te schrijven. Ik wil mijn publiek niet depressief maken, maar juist vreugde en fantasie bieden. Mijn kunst moet mensen laten glimlachen; het moet iets positiefs zijn. Neem bijvoorbeeld mijn badende dames, geïnspireerd door een onvergetelijk bezoek aan een kerk in Harlem, New York. De gospelzingende dames die ik daar zag, waren enkele van de grootste mensen die ik ooit had gezien, maar ze bewogen met zo'n ongelooflijke lichtheid. Het gaat er niet om hoe je eruit ziet, maar om je zelfvertrouwen en een vreugde die je doet zweven. Dat gevoel wil ik overbrengen met mijn kunst."
De diversiteit van het werk van Kjell Engman heeft ertoe geleid dat sommige kijkers zijn artistieke stijl als verstrooid ervaren, zoals hij soms zegt. Maar hij geniet van deze grillige, verstrooide kwaliteit.
"Ik denk dat de verstrooide aard van mijn werk eigenlijk is wat het verkoopt; het is wat mensen leuk vinden. Ik heb me altijd laten leiden door verbeelding en dat kan een beetje te veel zijn, iets waar de culturele elite niet mee om kan gaan. Ik heb mijn stokpaardjes en het kan me allemaal niet zoveel schelen. Ik weet dat mijn werk niet echt als kunst wordt beschouwd. Wat me energie geeft is wanneer ik een show opzet, zoals een paar jaar geleden in Stenungssund, met mijn badende dames op een strand, en er binnen een paar weken duizenden kijkers naar komen kijken. Het inspireert me als mijn publiek me vertelt over de fantasieën die mijn werelden bij hen hebben opgeroepen. Ik vind het echt niet leuk om mijn werken een titel te geven. Ik wil de kijker niet sturen; ik wil liever dat iedereen zijn eigen fantasiewereld creëert."